یک واژۀ فرانسوی که به معنای مخالف و مخالفان است و در معنای وسیع کلمه، عبارت است از کوشش اتحادیه‌ها، حزبها، گروه‌ها، دسته‌ها و افراد برای دستیابی به هدفهایی در جهت مخالف هدف‌های دارندگان قدرت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی، خواه با استفاده از شیوه‌های پارلمانی و خواه با روش‌های دیگر .

گروه یا گروه‌های مخالف دولت در پارلمان که معمولاً در اقلیت هستند (اپوزیسیون قانونی) در کشورهای که با روش دیکتاتوری یا تک حزبی اداره می‌شوند وجود ندارد و گروههای مخالف به طور غیر قانونی و مخفی کار می‌کنند.

نخستین اپوزیسیون سیاسی در سدۀ هجدهم میلادی در بریتانیا با دو گروه ( ویگ‌ها و توری‌ها ) پدید آمد که از نظر منشأ اجتماعی، اختلاف اساسی نداشتند و در بسیاری موارد با هم همصدا بودند و جنگ اکثریت و اقلیت میان آندو و جابجا شدن حزب حاکم و حزب مخالف، بیشتر جنبه اختلاف نظر سیاسی شخصی داشت.