مواجهه منطقه‌ای در زمینه‌های بزرگ‌تر: جنگ اسرائیلی و استراتژی آمریکایی

پس از آن، واشنگتن به تقویت نظام بازدارندگی اسرائیلی و اصلاح نقاط ضعف آن اقدام کرد، از جمله ارسال برخی از مهم‌ترین ناوهای دریایی استراتژیک به آب‌های منطقه‌ای، از جمله ناوهای هواپیمابر نیروی دریایی آمریکا. بعد از حمله موشکی دوم ایران به اسرائیل (عملیات وعده صادق 2)، واشنگتن دفاع هوایی اسرائیل را با ارسال سیستم‌های پیشرفته دفاع هوایی “تاد”، ارسال هواپیماهای سوخت‌رسان به منطقه و ساخت تسهیلاتی برای پذیرش این نوع از هواپیماها در داخل اسرائیل تقویت کرد، که این امر به افزایش توانایی اسرائیل در هدف قرار دادن اهداف ایرانی کمک می‌کند.

مشارکت آمریکا محدود به ارائه حمایت و پشتیبانی نبود؛ در مسیر جنگ، به مشارکت مستقیم در عملیات بمباران در یمن، عراق و سوریه نیز رسید. همچنین ایالات متحده در مقابله با حمله موشکی و پهپادی ایران به اسرائیل (عملیات وعده صادق 1) در آوریل 1403 نیز مشارکت داشت.

ایران و اسرائیل در حال حاضر با یکدیگر در یک رویارویی “وجودی” قرار دارند که ایالات متحده نیز به صورت میدانی از اسرائیل پشتیبانی می‌کند. این رویارویی علیه “حماس” در نوار غزه و نیز علیه گروه‌های شبه‌نظامی و سازمان‌های مسلح وابسته به ایران و حامی حماس در سطح منطقه‌ای است. این نبرد بر پایه رویکردهای نظامی است که برخی از آن‌ها به نوعی در ادبیات نظامی اسرائیل کلاسیک شده‌اند. هدف اصلی این رویارویی، تجزیه ساختار این میليشیاها، از بین بردن انسجام صفوف و وحدت سازمانی آن‌ها و کاهش کارایی میدانی‌شان در چارچوب یک جنگ غیرمتعارف و نامتقارن است. مقامات اسرائیلی در چندین مورد به این نکته اشاره کرده‌اند که این رویارویی تنها محدود به غزه و لبنان نخواهد بود و شامل یمن و عراق نیز خواهد شد.