عملیات طوفان الاقصی در ۱۵ مهر ۱۴۰۲، بار دیگر مسئله رهایی قدس شریف را در کانون توجه جهان اسلام قرار داد. ملت های مسلمان و انسان های آزاده در سراسر جهان با مظلومین فلسطین اعلام همبستگی کردند و دولت ها و احزاب و گروه های سیاسی و … نیز در همه جهان به نوعی با یکی از طرفین ماجرا همدلی کردند. در این بین موضع گیری و همدلی و همبستگی در افغانستان به عنوان یکی از کشورهای مسلمان که هرگز رژیم صهیونیستی را به رسمیت نشناخته است، اهمیت مضاعفی پیدا کرد. درک موضع طالبان در قبال جنگ غزه، به این دلیل اهمیت دارد که این گروه یک جنبش اسلامگراست و خود را مکلف به حمایت از مسلمانها در اقصا نقاط دنیا میداند. مهمتر از آن، ملا هبتالله آخوندزاده، رهبر طالبان، خود را «امیرالمومنین» میخواند و این لقب وی را ملزم میدارد تا حامی مسلمانان در سراسر دنیا باشد.
اگر چه بر اساس اعتقادات و گرایشهای مذهبی، تشخیص موضع طالبان در قبال مردم مسلمان فلسطین و رژیم غاصب صهیونیستی آسان است اما مسئله دارای پیچیدگی های چند لایه است. زیرا چندی پس از به قدرت رسیدن طالبان در سال 1400، اخباری مبنیبر روابط این گروه با رژیم صهیونیستی بهویژه توسط مخالفین طالبان در رسانههای داخل و خارج افغانستان منتشر شد. تنها یکی از موارد شایعه در مرداد ۱۴۰۱ خبر حضور نیروهای رژیم صهیونیستی در فرودگاه های افغانستان بود.
مخالفین طالبان غالباً با استناد به روابط حسنه طالبان با آمریکا (نظیر انعقاد توافقنامه دوحه و حمایتهای پولی) به عنوان مهمترین حامی رژیم صهیونیستی، بر اظهارات خود پافشاری میکنند. این ادعاها سبب خلق دوگانهای پیرامون احتمال ارتباطات طالبان با رژیم صهیونیستی در برخی مجامع فکری شده است. بر این اساس، در تحلیل حاضر، مواضع اعلامی طالبان در قبال رژیم صهیونیستی از ابتدای تشکیل این گروه تاکنون و همچنین امکان وجود روابط فیمابین آنان مورد واکاوی قرار میگیرد.
رهنگاشت، نشریهای تخصصی است که با رویکرد سیاستپژوهی و آیندهنگاری استراتژیک توسط موسسه مطالعات جهان معاصر و موسسه راهبرد معاصر منتشر میشود. این نشریه به بررسی، ارزیابی و تحلیل مهمترین موضوعات سیاست خارجی ایران و مسائل منطقهای و بینالمللی میپردازد. هدف اصلی رهنگاشت، ارائه مقالات پژوهشی، مطالعات موردی، تحلیلهای عمیق، راهبردپردازی و راهکارهای عملی است.
