توضیحات
نشریه ره نگاشت |
|
عنوان | آمریکا و تحریم؛ اعتیاد به ابزاری شکست خورده |
مقدمه | تحریم یا مجازات بینالمللی به محدودیتها و موانعی اشاره دارد که یک کشور یا گروه کشورها (اغلب از طریق سازمانهای بینالمللی مانند سازمان ملل متحد) علیه یک کشور، سازمان، شرکت، یا فرد خاص اعمال میکنند. این محدودیتها با هدف ایجاد فشار اقتصادی، سیاسی، یا اجتماعی بر طرفِ هدف، به منظور تغییر رفتار آن یا منصرف کردن آن از انجام اقداماتی که به عنوان غیرقانونی، خطرناک، یا غیراخلاقی تلقی میشوند، اعمال میگردند. تحریمها میتوانند طیف وسیعی از اقدامات را شامل شوند، از ممنوعیتهای گسترده تجاری و مالی گرفته تا محدودیتهای هدفمندتر علیه افراد و نهادهای خاص.
استفاده از تحریمها به عنوان یک ابزار سیاسی و اقتصادی در سیاست خارجی آمریکا، به طور گسترده در سالهای گذشته استفاده شده است. این تحریمها معمولاً به دلایل مختلفی همچون نقض حقوق بشر، پشتیبانی از تروریسم، توسعه اسلحه هستهای، اختلال در استقرار صلح منطقهای و جهانی، و تجاوز به قوانین بینالمللی اعمال شده اند. در این بین بازگشت دونالد ترامپ به کاخ سفید یکبار دیگر مسئله استفاده بیرویه ایالات متحده از سیاست و ابزار تحریم را برجسته کرده است. این موضوع به ویژه در شرایط کنونی که جهان با چالشهای اقتصادی و سیاسی متعددی مواجه است، اهمیت بیشتری پیدا کرده است. ترامپ در دور اول ریاستجمهوری خود به کرات از این ابزار استفاده کرد و با اتخاذ تصمیمات جنجالی، نظیر خروج از توافق هستهای با ایران و اعمال تحریمهای شدید، نشان داد که از سیاست تحریم به عنوان یک ابزار اصلی در سیاست خارجی ایالات متحده استفاده می کند. با نگاهی به سیاستهای اعلامی ترامپ برای دور فعلی ریاستجمهوری، به وضوح مشخص است که وی ناگزیر به اعمال تحریمهای بیشتر علیه کشورهای مختلف خواهد بود. این تحریمها نه تنها شامل کشورهایی میشود که به صورت سنتی تحت فشارهای آمریکا قرار داشته اند، بلکه ممکن است به کشورهای دیگری که با ایالات متحده در زمینههای اقتصادی یا سیاسی اختلاف نظر دارند نیز گسترش یابد و حتی به کشورهای دوست واشنگتن هم تسری یابد. این رویکرد میتواند منجر به ایجاد تنشهای جدید در روابط بینالمللی شود و بر روی همکاریهای جهانی تأثیر منفی بگذارد. این در حالی است که سیاست تحریمی آمریکا در سالهای گذشته نتوانسته به اهداف خود دست یابد و با ناکامیهای قابل توجهی مواجه بوده است. به عنوان مثال، تحریمها علیه ایران نه تنها نتوانسته است برنامه هستهای این کشور را متوقف کند، بلکه به تقویت موضع داخلی حکومت و افزایش احساس ملیگرایی در میان مردم ایران نیز منجر شده است. همچنین، تحریمها علیه ونزوئلا و کره شمالی نیز نتایج مطلوبی برای ایالات متحده به همراه نداشته است. با توجه به آنکه بازگشت ترامپ به کاخ سفید و ادامه سیاستهای تحریمی او میتواند پیامدهای عمیقی برای روابط بینالملل داشته باشد، آینده سیاستهای تحریمی ایالات متحده نیازمند بررسی دقیقتر و تحلیلهای عمیقتری است تا بتوان از عواقب آن جلوگیری کرد و راهحلهای مؤثری برای چالشهای جهانی پیدا کرد. |
فهرست مطالب | مقدمه الف) ماهیت و چیستی تحریم 1) تحريم از ديدگاه منشور سازمان ملل 2) اهداف تحريمها 3) انواع تحریم ها 4) روشهاي اجراي تحريمها 5) مشكلات سياسي تحريمها 6) ملاك انتخاب تحريمها ب) تحریم در سیاست خارجی آمریکا 1) تغییر ماهیت تحریم در دولت ترامپ 2) اشکال و تنوع تحریم های آمریکایی 3) غیر قانونی بودن تحریم های آمریکا 4) چشم انداز سیاست تحریم در آمریکا نتیجه گیری |
درباره نشریه | رهنگاشت، نشریهای تخصصی است که با رویکرد سیاستپژوهی و آیندهنگاری استراتژیک توسط موسسه مطالعات جهان معاصر و موسسه راهبرد معاصر منتشر میشود. این نشریه به بررسی، ارزیابی و تحلیل مهمترین موضوعات سیاست خارجی ایران و مسائل منطقهای و بینالمللی میپردازد. هدف اصلی رهنگاشت، ارائه مقالات پژوهشی، مطالعات موردی، تحلیلهای عمیق، راهبردپردازی و راهکارهای عملی است. |
تعداد صفحات | ۱۴ |
تاریخ انتشار | بهمن ۱۴۰۳ |