توضیحات
|
نشریه راهبرد (پیشنهادها و توصیه‌های ابتکاری) |
|
| عنوان | ضرورتهای شکلگیری محور همکاری ایران ـ هند ـ ارمنستان |
| مقدمه | منطقه قفقاز جنوبی، به عنوان یک گذرگاه کلیدی بین آسیا و اروپا، همواره عرصه رقابت قدرت‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بوده است. در سال‌های اخیر، این رقابت با ظهور اتحادهای جدید و مناقشات مرزی شدت یافته و چالش‌های امنیتی و اقتصادی نوینی را برای کشورهای منطقه ایجاد کرده است. در این میان، مناقشه قره‌باغ و طرح‌های بلندپروازانه‌ای همچون “کریدور زنگزور” که به دنبال تغییر ژئوپلیتیک منطقه هستند، منافع و امنیت ملی بازیگران متعددی را تحت تأثیر قرار داده است.
تغییرات ژئوپلیتیکی اخیر در قفقاز جنوبی و همگرایی فزاینده ترکیه، آذربایجان و پاکستان، ضرورت اتخاذ رویکردی نوین و ایجاد همگرایی‌های استراتژیک برای مقابله با تهدیدات مشترک را برای ایران و هند اجتناب‌ناپذیر ساخته است. گسترش نفوذ ترکیه در منطقه، تلاش برای ایجاد ارتباط مستقیم بین آذربایجان و نخجوان از طریق خاک ارمنستان و همچنین افزایش ناامنی‌های مرزی، همگی عواملی هستند که لزوم ایجاد یک محور همکاری قوی و پایدار بین ایران، هند و ارمنستان را بیش از پیش آشکار می‌سازند. این محور نه تنها می‌تواند به حفظ ثبات و امنیت منطقه کمک کند، بلکه فرصت‌های جدیدی را برای توسعه اقتصادی و گسترش روابط تجاری بین این سه کشور فراهم می‌آورد. هدف اصلی این گزارش راهبردی، بررسی ابعاد مختلف ضرورت شکلگیری محور همکاری ایران ـ هند ـ ارمنستان در چارچوب تحولات ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی است. در این راستا، تلاش خواهد شد تا با تحلیل منافع و تهدیدات مشترک، پیامدهای استراتژیک این همکاری سه‌جانبه و نقش آن در بازسازی توازن قدرت در منطقه مورد بررسی قرار گیرد. همچنین، موانع و چالش‌های پیش روی این همکاری و راهکارهای تقویت آن نیز مورد ارزیابی قرار خواهند گرفت. برای دستیابی به اهداف مذکور، این مقاله در چند بخش سازماندهی شده است. در بخش نخست، به بررسی تفصیلی طرح مسئله و تشریح زمینه‌های ژئوپلیتیکی و امنیتی شکلگیری محور همکاری ایران ـ هند ـ ارمنستان پرداخته می‌شود. در بخش دوم، منافع و تهدیدات مشترک این سه کشور در قفقاز جنوبی، به ویژه در ارتباط با “کریدور زنگزور” و تحرکات بازیگران منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای، مورد تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد. بخش سوم، به بررسی پیامدهای استراتژیک این همکاری سه‌جانبه در زمینه‌های مختلف، از جمله بازسازی توازن قدرت، توسعه کریدورهای ترانزیتی و نقش بندر چابهار اختصاص دارد. در بخش چهارم، چالش‌های پیش روی این همکاری، از جمله مسائل زیرساختی، نفوذ رقبا و فشارهای خارجی، مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. در نهایت، در بخش پایانی، با ارائه جمع‌بندی و نتیجه‌گیری، پیشنهاداتی برای تقویت و توسعه این محور همکاری ارائه خواهد شد. |
| درباره نشریه | گزاره، نشریه‌ای است که بر ارائه پیشنهادها و توصیه‌های ابتکاری در حوزه‌های راهبردی و ملی تمرکز دارد و به ارائه راه‌حل‌های نوآورانه در زمینه‌های مختلف، از جمله سیاست خارجی، امنیت ملی، جنگ روانی و سایر مسائل مهم می‌پردازد. هدف نشریه آن است که به جای پردازش به گزارش وضعیت‌ها یا تحلیل سنتی، به تولید و پیشنهاد استراتژی‌ها و ایده‌های خلاقانه برای تصمیم‌گیران و متخصصان مبادرت ورزد. از ویژگی‌های نشریه گزاره می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
۱. تمرکز بر تحلیل‌های استراتژیک و آینده‌پژوهی؛ ۲. ارزیابی خطرات و فرصت‌های جدید، و پیشنهاد استراتژی‌های پیشگیرانه و نوآورانه؛ ۳. نوآوری در سیاست‌گذاری و ارائه پیشنهادهایی برای بهبود یا تغییر سیاست‌های موجود بارویکردهای نوین و غیرسنتی؛ ۴. ارائه راه‌حل‌های عملیاتی و کاربردی؛ ۵. استفاده از داده‌ها و تکنیک‌های پیشرفته تحلیل؛ ۶. انعطاف‌پذیری در مواجهه با تحولات سریع؛ |
| تعداد صفحات | ۱۳ |
| تاریخ انتشار | ۱۶ اسفند ۱۴۰۳ |
