محمد قربان زاده
پژوهشگر موسسه مطالعات جهان معاصر
مقدمه
مطالعات آینده به عنوان یک رشته دانشگاهی، ریشههای خود را در جامعهشناسی و علوم سیاستگذاری دارد و در طول تقریباً یک قرن گذشته تحولات قابل توجهی را تجربه کرده است. این مقاله به بررسی تاریخچه این رشته، از شکلگیری اولیه آن تا تحولات اخیر، میپردازد و چشماندازهای آینده آن را ترسیم میکند.
شکلگیری اولیه و توسعه در دهه ۱۹۶۰
مطالعات آینده در دهه ۱۹۶۰ به عنوان یک رشته دانشگاهی شناخته شد. در این دوره، تمرکز بر پیشبینی روندهای آینده و توسعه روشهای علمی برای درک بهتر تغییرات اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بود. این رشته به سرعت توجه دانشگاهها و مراکز تحقیقاتی را به خود جلب کرد و به عنوان یک حوزه مطالعاتی مستقل تثبیت شد.
دهه ۱۹۷۰: گفتمانهای جهانی و آیندههای مطلوب
در دهه ۱۹۷۰، مطالعات آینده بر گفتمانهای مربوط به مشکلات جهانی و آیندههای مطلوب متمرکز شد. این دوره شاهد افزایش توجه به مسائلی مانند تغییرات اقلیمی، رشد جمعیت و نابرابریهای اجتماعی بود. آیندهپژوهان تلاش کردند تا با استفاده از روشهای علمی، راهحلهایی برای این چالشها ارائه دهند و آیندههای مطلوب را ترسیم کنند.
دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰: بلوغ رشته و تشکیل جامعه نهادی جهانی
در دهههای ۱۹۸۰ و ۱۹۹۰، مطالعات آینده به یک جامعه نهادی جهانی تبدیل شد و به عنوان یک رشته بالغ شناخته شد. در این دوره، آیندهپژوهان به طور مشترک به اشتراک نظریهها، اهداف، اخلاق و روشها پرداختند و نتایج تجربی تولید کردند. طیف گستردهای از انتشارات جامع در آن زمان، مبانی و نتایج قبلی مطالعات آینده را ترکیب کردند و به توسعه بیشتر این رشته کمک کردند.
از آغاز هزاره جدید: نقش آینده مطالعات آینده
از آغاز هزاره جدید، گفتمان فعالی درباره نقش آینده مطالعات آینده شکل گرفت. در این دوره، مبانی نظری، روششناختی و عملی این رشته در برنامههای درسی بینالمللی به خوبی مستند شد. آیندهپژوهان به بررسی نقش خود در مواجهه با چالشهای جهانی و ارائه راهحلهای نوآورانه پرداختند.
از حدود سال ۲۰۱۰: توسعه پروژههای عملی آیندهنگاری
از حدود سال ۲۰۱۰، مطالعات آینده با توسعه پروژههای عملی آیندهنگاری مشخص شده است. این پروژهها به سازمانها و دولتها کمک میکنند تا با استفاده از روشهای علمی، آیندههای احتمالی را پیشبینی کنند و استراتژیهای مناسبی برای مواجهه با چالشهای آینده طراحی کنند.
انتظارات و جهتگیریهای تحقیقاتی آینده
بر اساس روندهای قابل توجه و شکافهای تحقیقاتی شناساییشده، این مقاله انتظارات بهروز و جهتگیریهای تحقیقاتی را فرموله میکند که در چارچوب آنها مطالعات آینده ممکن است در آینده توسعه یابد. برخی از این جهتگیریها عبارتند از:
– توسعه روشهای نوآورانه برای پیشبینی آیندههای پیچیده و نامطمئن.
– بررسی نقش فناوریهای نوظهور در شکلدهی به آینده.
– تمرکز بر چالشهای جهانی مانند تغییرات اقلیمی، نابرابریهای اجتماعی و امنیت جهانی.
– تقویت همکاریهای بینالمللی و میانرشتهای برای توسعه مطالعات آینده.
نتیجهگیری
مطالعات آینده به عنوان یک رشته دانشگاهی، در طول تقریباً یک قرن گذشته تحولات قابل توجهی را تجربه کرده است. از شکلگیری اولیه آن در دهه ۱۹۶۰ تا توسعه پروژههای عملی آیندهنگاری در سالهای اخیر، این رشته به طور مداوم در حال پیشرفت و تکامل بوده است. با توجه به روندهای قابل توجه و شکافهای تحقیقاتی شناساییشده، مطالعات آینده در آینده میتواند نقش مهمی در مواجهه با چالشهای جهانی و ارائه راهحلهای نوآورانه ایفا کند.